Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Μια αναπόφευκτη επίσκεψη



Αύριο είναι μια ιδιαίτερη ημέρα για μένα. Κι αυτό γιατί θα κάνω κάτι που με αγχώνει. Θα πρέπει να επισκεφθώ την Ψυχιατρική Πτέρυγα ενός δημόσιου νοσοκομείου για να γράψω τα φάρμακά μου όπως λέμε και στη συνέχεια να τα προμηθευθώ από το εκεί φαρμακείο. Και αυτό όπως είπα με αγχώνει.

Κατ’αρχάς νιώθω ένα απροσδιόριστου λόγου άγχος. Βέβαια, αυτό με έκανε να κάτσω να σκεφτώ το γιατί. Η αλήθεια είναι ότι έχω αναμνήσεις από νοσοκομεία. Δημόσια Ψυχιατρικά νοσοκομεία, καθώς έχω νοσηλευθεί δύο φορές σε αυτά. Και πραγματικά είναι αναμνήσεις που θα ήθελα να έχουν σβηστεί από την μνήμη μου. Καθώς ο φόβος ήταν ο μόνιμος συνοδός μου στην τότε νοσηλεία μου, αποτέλεσμα κι αυτός της ξενιτείας από κάθε τι γνωστό σε ένα περιβάλλον ιδιαζόντως αβέβαιο. Όπως και η μεγάλη θλίψη για συγκεκριμένες περιπτώσεις ανθρώπων που γνώρισα και που έχουν ξεχαστεί για διαφόρους λόγους εκεί μέσα και γι’αυτό ιδρυματοποίηθει συν τω χρόνω. 

Ίσως πάλι να φταίει και η αδυναμία μου να παραδεχθώ στον εαυτό μου ότι πάσχω κι εγώ από μια ψυχική νόσο και το πέρασμα μου από ένα κτίριο που νοσηλεύονται επίσης ψυχικά νοσούντες  να αναμοχλεύει μέσα μου αυτήν την αλήθεια. Αυτήν την σκληρή πραγματικότητα. Όμως είναι ο μοναδικός δρόμος να προμηθευτώ τα φάρμακά μου κι έτσι είναι κάτι που θα το περάσω εκών άκων και ίσως με βοηθάει που το βλέπω σαν μια ακόμα παράμετρο της θεραπείας μου.

Τελικά η επίσκεψή μου στο Νοσοκομείο, τώρα που γράφω ανήκει ήδη στο παρελθόν, αν και ήταν αρκετή φορτισμένη και αγχώδης, ήταν καθαρά διεκπεραιωτική. Πριν να το καταλάβω είχα ήδη ξεμπερδέψει με αυτήν. Είχα βέβαια ένα θέμα μέχρι να μου τα γράψουν γιατί ανήκω όπως μου είπαν σε άλλη περιφέρεια αλλά η συμπεριφορά που αντιμετώπισα ήταν φιλική και με αίσθημα κατανόησης. Σίγουρα τώρα νιώθω περισσότερο έτοιμος να ανταπεξέλθω στην διαδικασία της συνταγογράφησης από το νοσοκομείο καθώς και στο κλίμα που απορρέει από την επίσκεψη σε αυτό. Όμως ακόμα παραμένει σε υψηλή κλίμακα δυσκολίας και δυσανεξίας μέσα μου. Όμως θα με ενδιέφερε και η δική σας άποψη και εμπειρία, γιατί όχι, πάνω στο θέμα αυτό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου